ΙΔΡΥΤΕΣ

Το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας (ΛΙΜΛ) επί σαράντα τέσσερα χρόνια διασώζει, ερευνά, προβάλλει το νεότερο παραδοσιακό και αστικό πολιτισμό της Λάρισας και της Θεσσαλίας με απτές, σύγχρονες δυναμικές επιστήμης, έρευνας και εκπαίδευσης. Μουσείο, αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ένα από τα τρία μεγαλύτερα του νεότερου πολιτισμού της χώρας, αποτελεί έργο ζωής του Γιώργου και της Λένας Γουργιώτη. Ο Γιώργος Γουργιώτης, χημικός, συλλέκτης και η Λένα Γουργιώτη, αρχαιολόγος, ιστορικός, λαογράφος, άνθρωποι σεμνοί, με αγάπη για τον άνθρωπο και τον τόπο τους, με εμπεριστατωμένη επιστημονική γνώση, πρωτοποριακή σκέψη, ανιδιοτελή αγώνα και σταθερή δυναμική διεκδίκηση του στόχου τους με την εμπιστοσύνη και αρωγή του ΥΠ.ΠΟ.Α. και την υποστήριξη Λαρισαίων πολιτικών και Δημοτικών αρχών ίδρυσαν, υπηρέτησαν και δώρισαν στη Λάρισα ένα έργο ιστορικής μνήμης και συνέχειας, το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο, εγγράφοντας έτσι τη Νεότερη Ιστορία της Λάρισας και της Θεσσαλίας στον Παγκόσμιο Πολιτιστικό χάρτη. Μνημείο να θυμίζει στους παρόντες και να διδάσκει στους επερχόμενους πως στην πόλη αυτή γεννήθηκαν και έζησαν άνθρωποι που με λόγο, έργα και πρότυπο ζωής την Τίμησαν επάξια.

 

 

         Η Λένα Γουργιώτη γεννήθηκε και έζησε στη Λάρισα. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1959 ειδικεύθηκε στην Αρχαιολογία, την Ιστορία και τη Λαογραφία. Εργάσθηκε ως αρχαιολόγος δίπλα σε επιφανείς καθηγητές – Γ. Μπακαλάκη, Φ. Πέτσα, Μαν. Ανδρόνικο, Δημήτριο Θεοχάρη. Γρήγορα όμως επικεντρώθηκε στην Εθνογραφική Έρευνα και τη Λαογραφία.

         Σύζυγος και συνοδοιπόρος του Γιώργου Γουργιώτη, άνθρωπος με γνώση, διαίσθηση, ευαισθησία και πεποίθηση πως «η πολιτισμική ταυτότητα κάθε τόπου και κάθε λαού δεν πρέπει να χαθεί με τις αλλαγές που αναγκαστικά επιφέρει η πάροδος του χρόνου», πρωτοστάτησε στην ίδρυση της «Λαογραφικής Εταιρείας Λαρίσης». 
         Η Λένα Γουργιώτη, επί 41 χρόνια Διευθύντρια του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας αφιερωμένη κυριολεκτικά στην διάσωση της ιστορίας και της ταυτότητας της Λάρισας και στους σκληρούς και διαρκείς αγώνες για την στέγαση, τη λειτουργία, την ποικίλη δράση του Μουσείου προσέφερε εθελοντικά την επιστημονική της γνώση, τη διοικητική εργασία, την οικονομική στήριξη. 
    Αναγνωρίστηκε ως ¨μορφή¨ του νεότερου πολιτισμού και διετέλεσε μέλος:
- της «Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας».
- της «Ελληνικής Εταιρείας Λαογραφικής Μουσειολογίας».
- της «Ελληνικής Εταιρίας Θεσσαλών».
- της «Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας».
- του «Ελληνικού τμήματος Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM)».
- του «Λυκείου Ελληνίδων».

Για το έργο της βραβεύτηκε από:
- το Σοροπτιμιστικό Όμιλο Λάρισας -1987.
- το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο με την απονομή του μεταλλίου της 100ετίας -1988.
- τον Όμιλο Ρόταρυ Ανατολικής Θεσσαλίας-1992.
- την Ακαδημία Αθηνών με ειδικό βραβείο αθλοθετημένο από την εφημερίδα ¨Ελευθερία-1995¨.
- το Μουσείο Μπενάκη - 2009.
- το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με την απονομή του τιμητικού τίτλου του επιτίμου διδάκτορα-2010.
- τη Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Λάρισας-2010.

     Η Λένα Γουργιώτη έλαβε μέρος με ανακοινώσεις σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Έχει δημοσιεύσει αυτοτελείς μελέτες, και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά Συνεδρίων.

     Η ¨ΨΥΧΗ¨ του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας, Ιδρύτρια, Διευθύντρια και Πρόεδρος του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας έφυγε από τη ζωή στις 30 Οκτωβρίου 2014.

 

       Ο Γιώργος Γουργιώτης γεννήθηκε και έζησε στη Λάρισα. Σπούδασε Χημικός στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Μετεκπαιδεύθηκε για δύο χρόνια (1950 – 1952) στο Πανεπιστήμιο της Λυών στη Γαλλία. Eργάστηκε στη Λάρισα διατηρώντας ιδιωτικό χημικό εργαστήριο στην οδό 31 Αυγούστου 22.
       Διακρινόταν για την αγάπη του προς την γενέτειρα πόλη και την ιστορία της, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την διατήρηση της ιδιαιτερότητας της Λάρισας μέσα στον ελληνικό εθνικό κορμό. Με άκρα ευαισθησία πλησίαζε, μελετούσε και κατανοούσε τα δημιουργήματα της τέχνης και τα επιτεύγματα του πολιτισμού. Εκλεκτικός συλλέκτης έργων τέχνης, στράφηκε ενεργά στην υπηρεσία της τέχνης και του πολιτισμού.
       Το 1959 νυμφεύθηκε την Λένα Ραχωβίτη, αρχαιολόγο, άνθρωπο με ταυτόσημες αναζητήσεις και καλλιτεχνικές ανησυχίες, κυρίως δε, με κοινή αγάπη για τη γενέτειρα, Λάρισα.
        Απέκτησε δίπλωμα διακοσμητή εσωτερικών χώρων και προσέθεσε νέα αισθητική διάσταση στην πόλη με την δημιουργία του ΡΥΘΜΟΥ, δίπλα από το χημικό του εργαστήριο. Το 1973 ο ΡΥΘΜΟΣ στην οδό Κούμα 23 όπου μεταφέρθηκε, αποτέλεσε την πνευματική και καλλιτεχνική εστία της πόλης, με αλλεπάλληλες εκθέσεις ζωγραφικής γνωστών Ελλήνων ζωγράφων και χαρακτών.
        Παράλληλα ο Γιώργος Γουργιώτης επιδόθηκε στη μελέτη της λαϊκής τέχνης, την αρχιτεκτονική, την κεραμική του Θεσσαλικού χώρου – βυζαντινών και νεότερων εποχών-, την ιστορία της αστικής Λάρισας.
        Μαζί με την σύζυγό του Λένα, τεκμηριώνοντας την αυτογνωσία της πόλης με την έρευνα και την βαθειά επιστημονική γνώση οραματίστηκαν ένα Μουσείο νεότερου πολιτισμού της Λάρισας με την ευρεία ενδοχώρα.
        Το 1974 ίδρυσαν τη «Λαογραφική Εταιρεία Λαρίσης» με μία μικρή ομάδα ατόμων γηγενών που ενστερνίστηκαν και εμπιστεύτηκαν το όραμα του Γιώργου και της Λένας Γουργιώτη. Ο Γιώργος Γουργιώτης ως ιδρυτικό μέλος της «Λαογραφικής Εταιρείας» ενίσχυε το έργο και τον στόχο ηθικά, υλικά και οικονομικά. Το Λαογραφικό Ιστορικό Μουσείο Λάρισας μεστό από τις προσφορές αντικειμένων, συλλογών, ερευνητικών εργασιών του ζεύγους Γουργιώτη αλλά και σημαντικότατων μνημείων της παράδοσης που διασώθηκαν με τις προσωπικές παρεμβάσεις τους μαζί με τις προσφορές των ευαισθητοποιημένων συμπολιτών του λειτουργεί το 1983.
       Παράλληλα με την ολοκληρωτική σχεδόν αφοσίωση στο πολύμορφο έργο του Μουσείου ο Γιώργος Γουργιώτης συμμετείχε με ανακοινώσεις σε λαογραφικά και ιστορικά Συνέδρια. Δημοσίευσε άρθρα και μελέτες του. Το 1986 εκδόθηκε η μελέτη του «Σχεδίασμα μεταβυζαντινής - νεοελληνικής ιστορίας του Αγίου Αχιλλείου- ιστορική αναδρομή». Τα «Μικρά Μελετήματα» του Γ. Γουργιώτη, έκδοση του ΛΙΜΛ, έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά συγγράμματα και περιοδικά τέχνης.
       Ο Γιώργος Γουργιώτης παρέμεινε ως το τέλος του βίου του ο αναντικατάστατος Σύμβουλος και Αρωγός του Μουσείου.